Człowiek sowa

Pierwszy wiersz na beju pokazany taki zwykły prosty i delikatny na początek chyba odpowiednio dobrany

Nie mogę spać,
jest zbyt pięknie by w ogóle się kłaść.
Biała lśniąca kula wisi nade mną,
tylko ona rozświetla tą satynę niebieską
Chmury kłębiste płyną po niebie
Pytam, dokąd im tak śpiesznie?
Nie słyszę odpowiedzi
lecz głuchy wiatr zapowiedzi
W duszy mej słowa splatają się z dźwiękiem
wprowadzając w głębokie chwilowe zapomnienie

dziękuje wszystkim, którzy mnie namawiali do wyciągnięcia wierszy z szuflady - pokazania mojej duszy pisanej

autor

anima ago

Dodano: 2007-03-24 00:12:13

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie