Człowiek vol. 2

Człowiek jest łodzią a życie to rzeka,
Nikt nie wie co go za zakrętem czeka,
Może wir problemów który wciąga bezwładnie,
Albo mielizna na którą łódź na stałe wpadnie.

Człowiek jest jak liść płynący z rzeki prądem,
Raz szczęściem nawiedzony raz nietrafnym sądem,
Może wiatr go uniesie w niebieskie przestworza,
A może legnie jak wrak na głębokim dnie morza.

Kropla wody, tak drobna ulotna i mała,
Lecz pod ich naporem ulega nawet najtwardsza skała,
Człowiek też jako jedność nie znaczy zbyt wiele,
Lecz staje się silny gdy są przy nim rodzina i przyjaciele.

Człowiek jest marnością we wszechświata odmętach,
Wszechświat to pustka a za razem przestrzeń niepojęta,
Zdobycie go to rzecz o której człowiek może tylko marzyć,
Lecz nawet jeżeli go nie rozumiesz nie waż się go lekceważyć.

autor

regonos

Napisany: 2012-05-07 Dodano: 2012-05-08 00:06:40

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie