Człowiek vs zwierzę

człowieczeństwo u stóp rozdarte w strzępy
głód i chłód przenika nas, trawi aż do kości
walutami chcą dziś zapłacić za resztki duszy
serce nic nie jest warte - ciało szybciej zaspokoi

z banerami i krzykiem stoi w sprawie tylko jeden
kula daje moc - zatapia się we włókna, tkanki
kolejny leży zapomniany, historia nie zapłacze nad nim
czy to jest życie, o które tak wytrwale walczysz?

zwierzę w tobie, człowieka tu nie ma
kły zamiast zębów, a w oczach chciwość
daj mi więcej - wszystko to wciąż za mało
kochasz? odejdź, nie masz w sobie czego pragnę

otwórz oczy, przejrzyj wreszcie
setki scen migają pod powieką
widzę smutek, ból i przerażenie
dzieci w kałuży krwi, ich niemoc
uchodźcy u bram naszego kraju
przerzucani z jednego brzegu na drugi
a ciała dryfują nie dbając już o horyzont

pukanie do drzwi, "przykro mi
nie jestem w stanie pomóc"
"przepraszam, ale sam
jestem jedynie duchem"

obudź się, zrozum więcej
świat nadal się kręci
a ty kim dziś jesteś?

autor

Andie122

Napisany: 2018-10-04 Dodano: 2018-10-04 21:02:32

Ten wiersz przeczytano 401 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie