Człowiek i wiatr
Wiatru jak duszy - nie widać,
może być przyjemny
i dodawać sily
kiedy słońce dumnie pokazuje się
w całej okazałości.
Może być niemiły
gdy próbuje nawilżyćnasze oczy zmęczone
tym co z rąk Boga wypada na ziemię.
Może też być niszczycielskim żywiołem
jednym z najgorszych
kiedy burzy domy ludzi czyniąc ich
bezdomnymi.
On nie chce krzywdzić,
łez wyzywać spod powiek
a swoim pięknem pomagać
czasem tylko się zdenerwuje.
Jak człowiek i jego dusza.
Mam poczucie, że jestem słaba w pisaniu... Jak myślicie? Rzucać, czy pisać?
Komentarze (16)
Fajny wiersz, pozdrawiam :)
"oczy zmęczone tym co z rąk Boga wypada na ziemię" Czy
pisać...
Wiersz interesujący. Najpełniejszą odpowiedź na zadane
pytanie znajdziesz w swoim sercu...
Pozdrawiam serdecznie i miłego dnia życzę.
Kazdy jakos zaczynal, do mnie walono ze wszystkich
dzial a ja te ataki na smiech zamienialem i dzis cala
wataha siedzi w krzakach a ja sobie plyne:))))
Pisać co w duszy gra i nie przestawać! Wiersz moim
zadaniem do przeredagowania. Zyt oczywiste są tu
uchwycone porównania...Pokombinuj tak, żeby pozbyć się
tych oczywistości i żeby odbiorca trochę się potrudził
nad interpretacją...Podanie wszystkiego " na tacy"
poezji nie służy....
Człowiek uczy się całe życie ;)Pisz;)pozdrawiam
cieplutko:)
Pisz.Krakowa od razu nie zbudowano.Od czegoś trzeba
zacząć. Pozdrawiam.
Jeżeli pisanie pomaga Tobie wyrzucając swoje
przemyślenia i uczucia na papier to pisz. Pozdrawiam
:)
Pozdrawiam
Ładnie posesja I
Ewas wlasnie widzialam atwoje "jestem slaba" :)
Urwało mi komentarz :)
Jeśli czujesz potrzebę to pisz, ja też jestem słaba
ale bez pisania byłabym jeszcze słabsza :)
Pozdrawiam serdecznie
☀
Wiersz mi się podoba. Ja się na formach nie znam,
patrzę zawsze na treść. Jeśli czujesz potrzebę to pod,
Anula, Twoje ładniej pokazane.
Marku, dziękuję :)
Skłaniasz do przemyśleń.
Ciekawa melancholia.
Pozdrawiam.
Marek