człowieku...

Rysując w powietrzu swój własny świat
chodząc po krawędzi własnego JA
widzisz swoją pokrzywioną od nadmiaru ambicji osobowość...


Balansując po własnym życiu
skacząc po swojej zakurzonej duszy
dochodzisz do wnisoku , że świat
jest dla ciebie za mały..


I musisz wznieść się na wyżyny
twojej zdemoralizowanej egzystencji
i znaleźć rozwiązanie...



tylko po co?

skoro i tak nikt cię nie zrozumie...

autor

mrocznykruk

Dodano: 2007-10-14 12:18:15

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie