Człowieku zawróć z niewiary

„Człowieku zawróć z niewiary”.
17.03.2015r. wtorek 11:39:00

Człowieku zawróć z niewiary
I niechaj ukwiecona gałązka życia
Ruszy przodem
Stawiając czoła wszelkim skandalom.
A wszelkie słowo,
A zwłaszcza te ostatnie
Niechaj miłuje świat,
A więc Boga.
A wszelkie bogactwo w niedostatku
Niechaj będzie błogosławieństwem
I płaczem wraz z tymi,
Którzy z nami współpłaczą.

Człowieku zawróć z niewiary,
Bo nie tędy droga,
A wszelka zbędna trwoga
Niechaj stanie u proga.
Zaufajmy Duchowi Świętemu
I prowokujmy mnożenie przez dzielenie.
I stawajmy się dobrzy,
A wszelka koncentracja
W stronę przemiany pokolenia
Powinna pomoc przeciwstawić się
Całym, niezliczonym kilometrom laicyzacji,
Gdzie dom przyzwoitości
Niestety nie trwa,
Lecz gości
W szykanowanej ilości.
Trzeba dokonać wielkich zmian,
Różnych przemian,
A nawet trzeba wziąć krzyż na ramiona
I niech tak niewiara w nas skona.

Człowieku zawróć z niewiary,
Nim wszelki czyn będzie całkowicie zgubny.
Dlatego niech wszelki ślad po nas
Niepozostanie sam
I, co, że wstęp wzbroniony,
Musimy czasem uparcie iść do przodu,
Bo inaczej zaczniemy się ślimaczyć
Trwając w fikcyjnych transakcjach
Zaćmionych utopijnych tref,
I utopimy się w mega komputerze,
Albo innej sferze.

Człowieku zawróć z niewiary,
Dopóki tętni w Tobie krew,
I dusza anioła
I wolna wola,
Gdzie zapleczem jest rozum i serce
I niechaj kłamstwo nas nie zniewala.

autor

AMOR1988

Napisany: 2015-03-17 Dodano: 2015-03-20 07:51:27

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie