W czterech ścianach (i pytania)

Tej kanapy kiedyś uczono miłości
drżała od uczuć i czułości
teraz stoi nieoświetlona
samotnością otulona
(ciekawe czy wie co się wkoło dzieje?)

Świeczka pali się wspomnieniami
zgasła zaskoczona łzami
a ty próbujesz znów rozniecić płomień
nową zapałką starość wspomnień
(miło ci w ciemności czy zbyt samotnie?)

W nowej okładce z pożółkłymi kartami
leży na kanapie książka zapisana myślami
tworzy historię o śmierci i miłości
otworzona wpół zdania o wytrwałości
(przeczytasz ją by zebrać więcej sił?)

A kiedy zaśniesz na kanapie
obok otwartej książki
przy świetle świeczki
może bohater w śnie pokocha Cię ?
(i tak na zawsze będziesz uciekała w senny pył?)

autor

smutna dusza

Napisany: 2008-12-28 Dodano: 2008-12-29 19:37:42

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie