Cztery pokolenia
Znają język angielski, język polski- mamy i język bośniacki taty.
Dużo tu radości i zadowolenia.
Siadły na kanapie cztery pokolenia.
Bliźniaczki urosły zdrowe i wesołe,
mają osiem latek i poszły do szkoły.
Szybko rosną dzieci w rozpędzonym
czasie,
Anulka i Ayla już są w trzeciej klasie.
Już piszą dyktanda, rysują, czytają.
Po kimś te zdolności te dzieciątka mają.
Mają też siostrzyczkę o sześć latek
młodszą,
lubią się z nią bawić, jest dla nich
najdroższą.
Pomagają mamie w jej domowych pracach,
nakryją do stołu, kiedy tata wraca.
A czas szybko płynie, jak rzeczka w
olszynie,
dzieci szybko rosną w szczęśliwej
rodzinie.
Otoczeni troską, częste odwiedziny
i piękne prezenty w każde urodziny.
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2019-11-06 04:28:32
Ten wiersz przeczytano 3347 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Broniu chciałoby się takie właśnie rodziny oglądać w
naszym kraju. Jak sobie przypomnę puste haki w
rzeźniach, ocet na półkach i te dramatyczne kolejki
pod sklepami. Nie trzeba mieć wiele żeby być
szczęśliwym.
Szczęścia w życiu Broniu i miłości w rodzinie.
Radość aż bije z wiersza.
Pozdrawiam
Też żyję w 4-pokoleniowej rodzinie, tylko te 4
pokolenia, to zaledwie 5 osób. (Moja mama, ja, syn z
żoną i wnuk).
Zarażasz optymizmem.
Ciepełko czuć już w tytule, a po kolejnych wersach
rozchodzi się słodycz jak po powidłach babci. Więcej
takich rodzin i takich wierszy.
(a ja Cie się pochwalę, że już też żyję w
4-pokoleniowej, która po cichu się powiększa, na moją
wielką pociechę).
nie ma to jak kochająca się rodzina. Piękny wiersz.
Miło jest przeczytać tak przyjemny i pozytywny wiersz.
:)
Ukłony i pozdrowienia dla Autorki.
Dzieci to największe szczęście dla rodziców i
dziadków, a duża, kochająca się rodzina to ogromny
życiowy skarb.
Piękny, radosny, sympatyczny wiersz.
Pozdrawiam Bronisławo :):)
Uroczo o wnusiach.
Pozdrawiam:)
A moje wnusie, bliżniacze cudeńka Zosia i Marysia
właśnie skończyły 4 miesiące i razem z Maksiem,
Albercikiem, Marcelkiem i Miłkiem są moim największym
skarbem... Pozdrawiam Cię serdecznie Bronisławo :)
Ładny wiersz. Miło razem spędzać uroczystości, a
dzieci bardzo szybko rosną. Moje wnuki za rok idą do
szkoły.
Pozdrawiam serdecznie :)