cztery ściany kłamstwa

chcesz się odizolować od wszędobylskiego kłamstwa
ono niszczy mnie, ono niszczy wszystko.
wielu nie zwraca uwagi, skaczą w ten świat
wierząc, że wrócą cali, i nie wracają.
wchodząc na szarą tęczę nie widzą czerni i bieli,
gdy z niej schodzą w pozornie szarą rzeczywistość
pewni zawładnięcia czyjąś chorą naiwnością
swoją są jednak w pełni omamieni,
że udało im się przykre całkiem oszczerstwo
wycelowane w masy świata im najdroższego.
kłamcy, kłamcy, kłamcy, ufają swoim kłamstwom
nie zauważając już nawet pustych czterech ścian.

ku tępieniu naiwności i ślepego zaufania.

autor

prima

Napisany: 2007-08-29 Dodano: 2007-08-29 00:38:41

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie