czuję jakbym nie miała skóry

czuję jakbym nie miała skóry

nie chcę już być tylko wierszem

chcę być dziełem Pollocka

chcę być wnętrznościami ekspresji

bez początku i końca



chcę być charyzmą pędzla
plującego krwią
i żółcią
w biel sakramenckich prześcieradeł



chcę być afektem


nieskończonym ani jednym upadkiem
uzależnieniem



nieskończonym ani jednym ugryzieniem
pocałunkiem



czuję się jakbym nie miała skóry
jakbym
była
plątaniną żył namalowanych na ścianie



nie chcę
już
być
tylko wierszem

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2011-10-14 22:55:35

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie