Czwarta współrzędna
Zapachnieniem odurzyło i wybyło.
Rozkleiło, jak plakaty, kilka chwil.
Po czym... w mroku, jak w gęstwinie w nim
się skryło.
Zagadkowo... chociaż przyznam - miało
styl.
Teraz wiszą rozlepione i zastygłe,
aż zegary przystanęły ogłupiałe.
Niegdyś chwile, były całkiem
niedościgłe,
teraz wiszą, w gęstym mroku sztywne
całe.
Dziwna sprawa, przyznać muszę -
nietypowa.
Czas jak ciasto, możesz śmiało kroić
nożem.
Od absurdu, rozbolała mnie już głowa,
przed oczyma - Króla Ducha - widzę łoże.
Ale idę, aby przyjrzeć się im z bliska,
zwykle gnają. Bezrozumne. Opętane.
Nagle jedna, niczym bańka wody pryska,
ukazując swoje wnętrze niepoznane.
Przystanąłem, aby zgłębić to zjawisko,
jakbym przez nią, był do tego
wyznaczony.
Z przeświadczeniem, iż zobaczę teraz
wszystko
- niepodzielną ciągłość czasu, lub -
chronony.
I ujrzałem całe wnętrze, jak na dłoni.
Zrozumiałem do tej pory niepojęte.
Bezcennego czasu, w życiu - masz nie
trwonić.
W jądrze chwili - ludzkie losy są
zaklęte.
excudit
lonsdaleit
00:01 Czwartek, 19 stycznia 2012 - ...
Komentarze (18)
"Zapachnieniem odurzyło i wybyło"I zachwyt mija jak
każda inna chwila.Pozdrawiam serdecznie:)+++
ooo, rozszczepiłeś sekundę na czworo:) to oryginalne i
niespotykane w poezji, trzeba być znawcą mechaniki
kwantowej i humanistą, żeby napisać taki wiersz -
podziwiam pomysł (i umysł) i gratuluję!
zuza123 - nie zuzo, nie o chronomy... ;)))
Puenta wspaniała! Zdanie które można zaliczyć do
złotych myśli :)
wiersz zatrzymuje...co z tym czasem?...pozornie
trawionym codziennością ... czy chwile tylko te
czarujące w pamiętnik wpisywać? ...pozdrawiam
Masz rację, bezcennego czasu, nie należy tracić :)
Są ludzie, którzy sprawiają, że dusza nasza tańczy ,
zmysłowy bardzo dojrzały.
Fantastyczny wiersz, czyta się płynąc chwilą.
Zrozumieć niepojęte. Gratuluję
Taka poezja jaką lubię czytać, jest w niej wszystko
to, co być powinno...
Trudno się nie zgodzić z puentą. Zrozumieć, to połowa
sukcesu. W trzecim wersie czytam sobie "się ukryło"
zamiast "w nim się skryło". Pozdrawiam.
Czas, jako szczególna forma przestrzeni określa
kolejność zdarzeń. Przepływa przez nas , pozwala biec
i upadać, czasem rozwinąć skrzydła, by w końcu zdjąć
bielmo z oczu w ostatnim akcie ludzkiego dramatu.
Nieodwołalnie przeminiemy. Póki więc nasz czas ? niech
nie przepływa pomiędzy palcami. Zewrzyjmy je, chciwie
przeżywając każdą chwilę.
Kochaj życie nad życie.
Czwarta współrzędna - czas :) Nieźle! Czytam na wdechu
i zanim się uduszę oddaję głosik wielce zasłużony.
Szacun:)
Pięknie ubrane mądre myśli - taki "rozważny i
romantyczny" - bardzo mnie się podoba ten wiersz:)
Bardzo ładny, z chęcią zatrzymałam się na nim +