Czy i dlaczego? Część II
Prawda i wiara
kiedyś stanę u bram Twoich
czy okażą się prawdziwe
a gdy dusza się uwolni
czy rozpoznam Twoje imię
życie z wiarą jest łatwiejsze
czy to ważne kto świat stworzył
i co było jako pierwsze
czy naprawdę Chrystus ożył
po tym jak Go człowiek zabił
bo uwierzył w inną bajkę
co zrobimy w imię wiary
które słowo niesie prawdę
każdy z nas ma prawdę w sobie
lecz nie każdy ją dostrzega
więc powstaje mętlik w głowie
prawda w sercu nam umiera
może wiedza ponad miarę
jest owocem zakazanym
życie z wiarą będzie rajem
wiedza jabłkiem jest zerwanym
ps..nie namawiam w tym wierszu do
niewiedzy:) to moje przemyślenia...których
jest bardzo dużo...niestety:)
autor
Atena 21
Dodano: 2019-06-12 11:50:17
Ten wiersz przeczytano 1240 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
refleksyjne przemyślenia ...jeśli wierzymy to całym
sercem bez wątpliwości:-)
pozdrawiam
Michale:)tak jak piszesz:))
Mariat:) trzy powiadasz:))ok...zapamiętam:D
Dziękuję za miłe słowa:)***
Ciekawe przemyślenie jest w tym ziarenko prawdy...
Pozdrawiam cieplutko Ateno:)
Wiedza czasami wyzwala z kłamstwa i obłudy.
Pozdrawiam.
Przemyślenia Twoje podobają mi się. Tak jakby i własne
myśli gdzieś pomiędzy słowami słyszała.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nie jest sztuką wiedzieć, sztuką jest wierzyć...
Serdecznie. :)
Wiara to wiedza i pewność absolutna :)
Nie każdy ma ochotę się zagłębić, łatwiejsze i
wygodniejsze jest trwanie w niewiedzy mz
Pozdrawiam :)
Ładnie poprowadzona refleksja, sporo ludzi miewa tego
typu wątpliwości.
Pozdrawiam :)
Bogini Ty nasza - Ateno dwudziesta pierwsza, tylko 2
kropki zamień na 3 i ok.
Dogmat wiary wyjasnia wszystko ale na codzień
potrzebna jest mądrość, bo jest wtedy łatwiej żyć...
Pozdrawiam serdecznie Ateno :)
A ja nie wiem jak byc prawym czlowiekiem, bo jeszcze
nikt nie pokazal mi wzoru na czlowieka:)
Ateno rozpoznasz Jego imię ...ufam w to...
Wiara to jest zawierzenie, a nie pewność. Życie z
wiarą nie jest ani łatwiejsze, ani trudniejsze. Są
ludzie dobrzy, bo Bóg im tak kazał i dobrzy, mimo, że
nie oczekują nagrody po śmierci. Są ludzie źli, bo
ufają, że Bóg im w swoim miłosierdziu wybaczy i są
ludzie źli w myśl zasady "hulaj dusza piekła nie ma!".
W szczęściu i pomyślności wiara nie jest potrzebna. W
nieszczęściu jednych koi, a drugim podsuwa trudne
pytania o sprawiedliwość Bożą.