Czy jesteśmy tutaj sami?
Inspirowana "Sagą o Ludziach Lodu" Margit Sandemo (47 tomów)
Każdego ranka, gdy wstaję
Czuję niepokój
Przy każdym samotnym spacerze
Czuję kogoś z boku
Czy jesteśmy tutaj sami?
Codziennie dręczy mnie te pytanie
A kiedy odpływam w fantazję
Zawsze słyszę lamentujące błaganie
Innymi oczami widzę
Świat nie z tej ziemi
Świat dla nas niedostępny
W tym, w którym pozostajemy niemi
Czasami od tak, płaczę
Bo czuję się raptem bezsilna
I mówię nie swoimi słowami
Jakbym była całkiem inna
A chociaż myślę,
Że jestem obłąkana
To na normalny rozum
Wiem, że jest gdzieś brama :
Do czasów - tych, którzy odeszli
- Dla nas, którzy potrzebują ich
wsparcia.
autor
tysiace_slow
Dodano: 2009-12-12 11:34:03
Ten wiersz przeczytano 784 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
...każdy ma swego anioła, jest obok i czuwa...ładny
wiersz pełen zadumy...pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz,a przy tym bardzo
głęboki-niejednokrotnie gdy spaceruje sam też posiadam
takie wrażenie, moje dzieci nie żyją i wtenczas czuje
ich blisko..może masz podobny przypadek może czujesz
kogoś bliskiego-oni są już w domu,a my jeszcze
wędrujemy-takie jest nasze życie..powodzenia
Dziwne stany przedstawiasz w swoim wierszu.
Może to duchy przodkw podążają za nami :)
Anielsko... Tak na pewno ktoś czuwa przy nas...
ładny wiersz każdy chyba ma takie
odczucia...pozdrawiam