Czy tak…właśnie tak?

Dedykowany dziecku...

Kiedy patrzysz tak na mnie,
Spoglądasz w moje oczy,
Uśmiechem potwierdzasz swoje rozumienie.
W oczach Twoich widzę chęć wielką,
Ochotę niesamowitą na poznawanie świata.
Jak mam pokazać Tobie,
zadaje sobie pytanie,
Ten świat, w którym się spotkaliśmy?
Świat przepełniony pięknem natury,
Świat, w którym nikt nie chce być smutny i ponury…
Świat nie tylko z tonacji dur,
Świat, w którym molowe wkradają się dźwięki,
Jak nuty melancholijnej piosenki.
Z głęboką ufnością wkładam liść do Twej dłoni,
Liść miękki ,delikatny i kruchy.
Tak wspaniałe kolorami ozdobiony,
słońcem jesiennym rozświetlony.
Twoja twarz przepełniona radością,
Spoglądasz na liść z ciekawością.
A to tylko taki mały, kruchy listek,
Ciepły głos i dotyk dłoni,
Zanurzam się w głębie Twoich oczu.
I myślę , że to kontakt właśnie
Prowadzi mnie do krainy naszego świata.

autor

Ann Victory

Dodano: 2009-03-31 14:00:52

Ten wiersz przeczytano 723 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Monolog Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie