czy to...
robię retusz na lewym policzku
makijaż nie zakryje smutku
rzeczywistość ma inne kształty
spod półprzymkniętych powiek
świat mniej okrutny i zimny
choć rano zakreślony czarną kreską
mniej kategorycznie podchodzę do siebie
nie obwiniam za niedbale rozrzucone włosy
zbyt nonszalanckie gesty
łatwiej oszukiwać siebie
w objęciu ramion
zapomnieć i żyć chwilą
autor
wrzos2
Dodano: 2019-11-12 12:13:53
Ten wiersz przeczytano 306 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Chyba nie da się siebie oszukać...
Pozdrawiam
Poruszył mnie retusz na policzku, odbieram jako
pogodzenie się z losem, niekoniecznie przyjemnym. Dla
mnie świetny, smutkiem przepełniony wiersz.
Pozdrawiam :)
zależy jakie mamy lustro...
dziękuje :)
pozdrawiam również :)
Ależ mi się spodobał Twój wiersz! Taki przewrotny,
chociaż bardzo smutny, msz.
Poważnie,tak lepiej? Pytam, jako facet ;-) Myślę, że
oszukiwać siebie jest ciężko :-) Ale co ja tam wiem?
;-) Pozdrawiam z wielkim podobaniem! :-)
Dziękuje wszystkim:)
Pozdrawiam:)
Czasem nie tak łatwo zapomnieć, ale w ukochanych
ramionach łatwiej o to.
Dobrej nocy życzę wrzosowej Damie:)
Mam nadzieję, że smutek jest tylko przejściowy.
Pozdrawiam serdecznie :-)
Rozumiem całkowicie peelkę.
Cokolwiek by to nie było, zawsze łatwiej znosić
wszelkie smutki, gdy blisko jest ktoś, kto rozumie,
przytuli, pocieszy.
(w tytule przytul wielokropek do wyrazu, tam spacja
nie jest potrzebna)
Miłość i poczucie, że jest się kochaną to najlepszy
makijaż :)
Podkreśla to co najpiękniejsze w kobiecie i dodaje
oczom blasku :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Życiowy przekaz. Myślę, że w podobnej sytuacji
zdarzało się być nie raz.
Pozdrawiam.
Marek
Przytulam:)
łatwiej oszukiwać siebie
w objęciu ramion- miłość rekompensuje niedoskonałości.
Bardzo wszystkim dziękuje:)
kobieta we wrzosach :)
"Czy to... kobieta?
znów do lustra zgięta.
Pozdrawiam, dałem plamę, ale to nic. Poprawię się.
Kobieta musi być - czuć się kochaną wtedy staję się
piękną Różą...
:)
Ukłony pozdrawiam serdecznie
Dziękuję