Czy to już jesień...
Nasze smutki w nich spowite
w nitki babiego lata
to nagroda
od jesiennego świata
za długie patrzenie
w słońca letnie wschody
zazdrość wszędzie
w przyrodzie i pogodzie
zbyt wiele od życia chcemy
by lato było wiosną
a jesień latem
pogódźmy się z tym
że gdy opada liść
to jesień już
wolniej trzeba iść
bo to złoto pod stopami
niedawno szumiało nad nami
ale wiatr je strącił
zamieszał zamącił
jak myśli w kadrze zdarzeń
i zamienił w przemijanie
w liści pod nogami taniec
wieczór puszy się ponad miarę
bo dłuższy
słońce blaskami z różu
broni się jeszcze
by zostać dłużej
nie pomoże tu i róż
gdy jesień już
autor
Cecylia Dąbrowska
Dodano: 2013-08-25 21:56:06
Ten wiersz przeczytano 1996 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Piękny wiersz.Podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie.
Piękny i bardzo realny wiersz, tyle w nim
kolorów...cieplutko pozdrawiam :)
Pięknie dziękuję,że byli Państwo uprzejmi odwiedzić
mnie i pozostawić
swoją refleksję. Z lata jeszcze korzystajmy i tego w
życiu i tego w przyrodzie. A jesień nieuchronnie do
nas idzie ... Wszystkiego dobrego życzę i pozdrawiam .
Ooooooooo nie, to jeszcze jest lato mhmmmmmm może
gdzieś za progiem jesień stoi?
Każda pora roku jest jedyna i nie powtarzalna i
właśnie za to je tak oczekujemy…
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo nastrojowo o nadchodzącej jesieni Cecylio...
Chociaż ja już ją czuję całą sobą! Uśmiechy :))
Ładny obrazek poetycki, pełen jesiennej melancholii.
co prawda u mnie jeszcze lato
ale wokoło coraz więcej złotych liści
a czerwone zachody słońca
dają pierwsze oznaki - Jesieni
jeszcze miesiąc lata mamy,
więc z niego nadal korzystamy...:)
zatrzymałaś mnie, wspomnień czar, refleksji chwila,
ciepłe wyciszenie i tęsknota się budząca :-) Śliczny
"motyl" życiowej mądrości.Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-)
Tak, niestety już. Pojeździłam trochę ostatnio i
wszędzie widać jej "telegramy"... Ładnie wplotłaś
życie i nasze przemijanie do jesiennego wiersza:)
Pozdrawiam:)
piękny wiersz o przemijaniu...
witaj Cecylko ...dotarłam do twojego pięknego wiersza
...jesien już prawie nas wita lubię tą złotą z ciepłym
słoneczkiem i kolorowe liście ...już jarzębiny ubrały
czerwone korale jest pięknie ...
a nasze jesienie pomimo srebra też są piękne
...pozdrawiam serdecznie :-)
ani ludziom ani przyrodzie nie pomoże puder róż kiedy
jesień już...
mimo tego jesień też ma swój urok
a po niej jest zima tak toczy się życie
na mądre pytanie mądra odpowiedż - bardzo refleksyjnie
i poetycko
pozdrawiam lato zostawiam
Trzeba się pogodzić, z tym że jesień nadchodzi!
Pozdrawiam!
To już całkiem złota nasza polska jesień... Piękny
utwór. Pozdrawiam :)