Czym jest poezja?

„Poezjo! Kto cię kocha, wszystko ci przebaczy” *
Choć nie zawsze być możesz jako plaster miodu.
Raz mówisz o miłości, to znów o rozpaczy,
By za moment być kwiatem wśród pięknych ogrodów-

Niczym malarz naturą. Ty słowem prowadzisz,
Po kolorowym niebie tęczą rozmaitą
By znów zmieniać kierunek wadzisz się i żalisz,
Nad niedolą człowieka, który płaci myto!

Jesteś mgiełką i pchełką, i konikiem polnym...
Gościsz w pięknych pałacach... bywa, że na murze
Ciebie znajdą...na frontach gdzie toczą się wojny;
Bo żeś cząstką człowieka we krwi i naturze.

Ty bywasz w polityce, w oceanów burzy;
Ty do walki zagrzewasz kiedy dzwon wybije.
Ciebie uczą się dzieci, nucą Trubadurzy...
I grabarz kopiąc dołek, kiedy się napije

Więc ten, kto ciebie kocha, wszystko ci przebaczy,
Często i zła macocha słysząc cię- zapłacze.
Tyś natchnieniem dla ludzi po mozolnej pracy,
A dla pragnących ciebie jak wino, kołacze

„Bo w czynach tkwi poezja, a w poezji czyny.”
I kiedy droga gwiezdna niebo nam otwiera,
Poezja nie umiera- zostaje, by innych
Co zaczynają czytać, nauczać od zera!

* Aleksander Michaux (1839-1895

/ Wszystkim piszącym na Beju.../

autor

rubin

Napisany: 2006-01-14 Dodano: 2006-01-14 01:51:19

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie