czym jestem

"Bosa stopą po cmentarnej ziemi kroczę,
przychodzę pod płaszczem nocy,
zimne kamiennie groby, martwe,
bezpieczne od wszelkiego zła,
skrywające tajemnice życia,
są moim ukojeniem,
w pełni księżyca, jak wilk,
wyję w rozpaczy, że jeszcze żyję,
powstała z grzechu żądzy,
wyciągam ręce w geście pojednania,
nie mam już siły walczyć z przeznaczeniem,
jak pomiot szatana żywię się cierpieniem,
nieść ból i zniszczenie,
jest moim celem,
zło i dobro jako jedność w żyłach moich płynie,
nie potrafię już odróżnić,
gdzie jest niebo a gdzie piekło.."

autor

abigale

Dodano: 2007-01-12 13:38:45

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie