O czym ma niby być Poezja ?

Wywołałaś burzę i za to Ci chwała, bo do myślenia dziś
serca porwałaś. D->>--

A mi się średnio podoba, jak i przekaz(bo banalny) tak
samo i wykonanie (nijakie, krótkie i ogólnie jakieś
takie pod prozę podchodzące).

A jakie ma znaczenie, czy komnen miał złamane serce,
czy nie? Można pisać o wszystkim, można wkładac w
pisanie wiersza mnóstwo emocji, także uczucie i serce,
ale przede wszystkim powinno się pisać dobrze, jeśli
wystawia się swoje wiersze na ocenę czytelnika. Pisać
tak, żeby się rymowało, to naprawdę nic trudnego, ale
jeśli oczekuje się podziwu dla nudnych, oklepanych
frazesów i nie może znieść przyjacielskiej ktytyki,
wcale nie złośliwej i odbiera się ją jak atak, to
bardzo przepraszam, ale nie na portalu poetyckim.
Chyba, że coś mi się pomyliło i to nie jest poetycki
portal?

To prawda poezja jest właśnie emocją i tym co się
czuję. Bez uczuć nie ma poezji.

cokolwiek nie napiszę w tym komentarzu, zabrzmi po
takim wierszu banalnie....zgadzam się całkowicie z
tym, co piszesz..poezja bez emocji to nie tylko - jak
człowiek, którego opuściła dusza, lecz nawet więcej -
człowiek, który nigdy nie miał duszy. taka poezja jest
martwa, po prostu. najdoskonalsza forma nie "nadrobi"
braku uczuć, autentycznych emocji w wierszu, natomiast
to właśnie te emocje często "nadrabiają" braki w
formie. dlatego nie wydaje mi się, by to właśnie forma
była najważniejsza. ważne jest by wiersz żył, by
tętnił emocjami autora. no,chyba nie muszę już
dodawać, że wiersz jest świetny:)

Zgadzam się z Tobą! Treść jest ok. Ale ten, na którego
padło i tak uparcie trzyma się swojego zdania, niezbyt
jasnego zresztą - bo niby o uczuciach można pisać, a
jednak ciągle mu w głowie "złamane serca". Czyżby
nigdy jego złamane nie było?

Czyli emocje to dusza poezji. Pięknie to ujęłaś.
Gratuluję wiersza. Bardzo dobry!

No i cóż, powyższe "coś" jest efektem braku czytania
ze zrozumieniem. komnen w "potrzebie samorefleksji"
opisał tylko suche fakty, "podstawy podstaw". Tam
nawet nie można się z czymś nie zgodzić, bo będzie to
miało znamiona ignoranctwa. Radzę więc raz jeszcze
(bez emocji) przeczytać tamten tekst i wyciągnąć
prawidłowe wnioski. Bo póki co ten "wierszyk" powyżej
jest swoim 10 wersem.

uwagi techniczne: :)
--- jestem "komnen" mała literą pisany, bo z dynastii
Małych Komnenów :) ;
------ nigdzie nie napisałem , że poezja ma być bez
uczucia i nie o uczuciach!
----na beju przeważa uczucie bez poezji; tak jest, gdy
w poezji treść góruje nad formą - ba nie ma formy; tu
na beju mamy codziennie "złamane serca", "krwawiące
dusze", "mroki", "ciemności";
---- forma daje nam możliwość podania tego samego
tematu na 1001 sposobów; to tak jak z jedzeniem tej
samej potrawy w słynnej restauracji na srebrej
zastawie i np. przy bbudce z kebabem ;);

--- w sumie: w powyższym manifeście poetyckim zbyt
wiele wielkich liter i wielokropków; końcówka -
nibypuenta: "Jak człowiek, którego dusza.... na zawsze
... już go opuściła." niestety banalna , choć słuszna;

---poezją człowiek nie walczy; poezja walcząca to
wymysł minionej epoki historycznej;

Bez uczucia poezja jest niczym jak człowiek bez
duszy. Trafne spostrzeżenia pięknie napisane. Super i
+

Poezja bez uczucia...to jak kwiat bez zapachu...

Niemożliwe jest pisanie bez emocji zawsze gdzieś tkwi
jej iskierka. Ładnie poetycko.

A jak można pisac bez emocji, nie ma takiego sposobu
bynajmniej ja nie znam...bardzo dobrze napisałaś,
wymownie i ciekawej formie

Zgadzam się - poezja bez emocji jest
nijaka...Nieszczere emocje też są niewskazane:/
Popieram:)