Dąb
Na czerwono pomalowało
niebo lico
od łuny miłości
barwy pożyczyło
kwiaty po tuliły główki
woda w rzece
cicho szemrze
wierzby szepczą
rozmowy toczą
dzikie gołębie
na przydomowym
pięknym dębie
on sam jakby nowy
zieleń zachwyca oczy
muzyka liści
gładzi fale duszy
urzeka uroda
to jak "dumka
na dwa serca"
ja i reszta świata.
autor
Romina
Dodano: 2015-07-27 14:56:08
Ten wiersz przeczytano 759 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ładnie:)
Za dumkę na swa serca!
:)
Ładny opis rozbudzający wyobraźnię czytelnika.
Pozdrawiam:)
Piękny utwór.Pozdrawiam.