Dalej niż widnokres: Obłok Oorta

wyłoniłem się znienacka w jakimś fragmencie snu
przenikając tajemniczą sferę
na początku nie czułem żadnego oporu materii
ale z czasem zaczęły mnie otaczać wirujące powoli mikroskopijne kryształki lodu
uderzały w moją twarz i dłonie
dostrzegałem coraz większe struktury
jak zderzały się ze sobą
wyszczerbiając się na krawędziach i przepływając w majestatycznym pędzie

absolutny mróz i uspokojenie
nieważkość wirowania
w nikłym świetle odległych gwiazd komety mieniły się różnymi odcieniami
niczym płatki śniegu podczas księżycowej nocy
spadały do wnętrza poruszone moim tchnieniem
ciągnąc za sobą długie warkocze
mijały pierścienie planet
oddalały się
drżały

(Włodzimierz Zastawniak)

***

Obłok Oorta – sferyczny obłok składający się z pyłu, drobnych odłamków i planetoid otaczających Układ Słoneczny. Jest to pozostałość po jego uformowaniu.

autor

Arsis

Napisany: 2016-02-07 Dodano: 2016-02-08 00:25:34

Ten wiersz przeczytano 856 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie