Dalej święty

Czasem niepojętym,
Dzisiaj dysponuję.
Niby bardzo święty,
A diabelskość czuję.

Niby doskonały,
W jestestwie pojętym.
Lecz bywam wciąż mały,
Chociaż dalej święty.

Odrzucam przed grzechem,
Kark winą przygięty.
Gardło dławiąc śmiechem,
Niech będzie przeklęty.

Może, kto usłyszy,
Drwinę pojmie z wadą.
I zakrzyknie w ciszy,
Słowo było zdradą.

Nie jest naszym bratem,
Ani także siostrą.
A jak będzie katem,
Życie skończy ostro.

Bo przykładnym cięciem,
Ostrego topora.
Większe miewa wzięcie,
Jaźń nadmiernie chora.

Dziś mam jednak wolne,
Spuszczam słowa w kanał.
Były zbyt swawolne,
Wystrojone w banał…

autor

Grand

Napisany: 2019-02-16 Dodano: 2019-02-17 06:05:52

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie