Dalekie podróze
Gdy wracam z dalekich podróży stęskniona
witają mnie twoje otwarte ramiona
i oczy twe wierne co patrzą tak czule
i dłonie tak ciepłe więc do nich się
tulę
Wiatr ścieżki mi splątał i długo
błądziłam
lecz kiedy nareszcie do ciebie trafiłam
poczułam że jestem że kocham że żyję
że wszystko wybaczysz i łzy moje spijesz
Znów ogień jak dawniej rozpalisz w
kominie
i chwilą będziemy się cieszyć nim minie
A przez noc całą nim gwiazdy zbledną
będziesz powtarzał że kochasz mnie jedną
Więc pomóż mi wracać z dalekich podróży
bo tęsknię ogromnie i czas mi się dłuży
bez ciebie bez ciepła twych dłoni
i pozwól mi znowu przytulać się do nich
autor
Ewa Smietanowska
Dodano: 2013-06-25 18:38:21
Ten wiersz przeczytano 893 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Ten wiersz nigdy nie zestarzeje się. Podoba mi się:))
Ale piękny, romantyczny, ciepły wiersz, cacuszko:-)
pozdrawiam
Pięknie, Ewo i bardzo romantycznie, i dobrze się
czyta, ładne rymy. Pozdrawiam :)
Ewo, piękny chyba każdy facet chciałby taki
dostać.Pozdrawiam
pięknie romantycznie pozdrawiam
Ładnie, to że stary, to nie ma znaczenia. Pozdrawiam
Ladnie, romantycznie:)
Pozdrawiam.
Dziękuję,zwłaszcza że to dość stary wiersz ,bo ma już
12 lat a chyba wciąż aktualny.Dziękuję wszystkim
którzy poświęcą mu nieco uwagi.
Chcesz dłońmi ciepłymi nacieszyć się dłużej?
Zabieraj lubego w dalekie podróże.
Pozdrawiam, +
można zatopić się w marzeniach +)
Pięknie i romantycznie. Rozmarzyłam się i daję "+".
Pozdrawiam serdecznie.