Daleko stąd
W ten zwykły czas
który jest w nas
z którego ciągle korzystamy
nie jeden raz
nie mówię pas
mówię wam jeszcze gramy
ja przecież znam
ten życia kram
gdzie szczęście ciągle jest daleko
ty widzisz sam
to przecież plan
który wypijasz tak jak mleko
że niby co?
że niby ja?
że niby jestem niepoprawny?
że niby mam!
że niby sam!
że niby taki niezabawny!
bo przecież ty
bo przecież ja
bo przecież mamy szansę
to przecież wy
to przecież my
jedziemy dyliżansem
ale już on
ten nasz postpone
ten który w nas się wrodzi
poleci stąd
daleko won
w kosmicznej życia łodzi
tutaj sam Bóg
zrobił co mógł
człowieku jesteś warty
co możesz rób
by nie paść w grób
ty dziś rozdajesz karty
autor
Andrzej Błaszyk
Dodano: 2014-12-16 21:39:30
Ten wiersz przeczytano 1857 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Dziękuję Ewo za pomocne uwagi. Teraz rzeczywiście jest
komplet.
Legia mistrzem Polski;)
Każdy Lotos!
Lotosy Góra!
Karty rozdane dawno tak jak kości zostały rzucone
Każdy jest każdym to nieskończoności prawdy głoszone
Albo "tutaj sam Bóg"
No, można by wyśpiewać:).
On pokazuje drogę, my możemy pójść tą lub wieloma
innymi...
Podoba się, pozdrawiam!
Ale tak będzie mniej butnie.
Super
jest dobrze :) ; a co Ty na "Cóż to, że bóg " ?
I jak teraz?
Rzeczywiście
rytmicznie, jędrnie i soczyście. Mam odczucie
narastania i.. czegś mocniejszego mi na końcu
zabrakło, ale to tylko moje odczucie, bo wiersz
piękny. I Twój on, w końcu. Dziękuję :)
Rewelacyjnie, swietnie napisany wiersz- piosenka bym
powiedziała. Toż takiego Krzesimira D. by namówić,
jakby kto miał znajomosci:), aby napisał melodię do
tego, ale by była cud piosenka:)
Bardzo ciekawa refleksja, dobrze się czyta. podoba mi
się bardzo...pozdrawiam.