Dam się uwieść
O ile mnie starcza pamięć nie myli - jeszcze tego nie było... https://www.youtube.com/watch?v=28PPqlc39Qw
kołysz mnie wietrze
pieść moje włosy
nie chcę nic wiecej
świadkiem niebiosy
te tylko mogą
chociaż zdumione
prawdziwych uczuć
odkryć zasłonę
skrócić bez zwłoki
pokrętne drogi
miłości pierwszej
poznać uroki
otworzyć bramy
wznieść nad obłoki
radość kochanych
wszystko od zaraz
lęk strącić w nicość
zmiażdżyć obawy
smutki wymazać
z kochanej twarzy
Troche beztroski w tych znamiennych czasach nikomu nie zaszkodzi.
autor
molica
Dodano: 2021-02-20 16:00:32
Ten wiersz przeczytano 3141 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
niby wiersz smutny ale niosący nadzieję
Jakże radośnie i jakże optymistycznie
Pozdrawiam ciepło :)
Dobry nastrój wiersza potrafi udzielić się
czytelnikowi. Chyba wielu z nas chciałoby być tak
uwiedzionym:)
Pozdrawiam Bożenko :)
Marek
Bardzo rytmiczny i fajnie się czyta.. Trzeba od czasu
do czasu dać się uwieść beztrosce zwłaszcza w tych
czasach... Pozytywny wiersz. Pozdrawiam
Pozdrawiam serdecznie ...
Tak trzymaj Moliczko! Serdeczności:)
Odrobinę pocieszenia. Nie długo się ociepli, to
wyjdziemy troszkę na ogrody, ulice. Pozdrawiam
serdecznie.
Dobrze, że z optymizmem. Tego nam dzisiaj potrzeba.
Pozdrawiam Bożenko
Że beztroski - to i dobrze, bo dość trosk człowiek ma
od rana, zatem przy wierszach - relaks, relaks,
relaks.
Bardzo fajny rytm.
Niech się spełni!
Pozdrawiam Moliczko :)
Bożenko przepiękne wersy, ukołysałaś
przeczytałam z przyjemnościa,
serdeczności ślad zostawiam:)
z dużym podobaniem daję mój głos
Ładny, melodyjny wiersz, przyjemnie się czyta.
Pozdrawiam serdecznie :)
kołysz mnie wietrze- fajne niczym kołysanka.
Moli takie jest życie ...Dziękuję bardzo za
współczucie ...