Dama
Piękna Dama
Spaceruje wśród nicości
Całkiem sama...
Dusza Jej nierealna
W cieniu pożądania
Niezauważalna
Gdzieś zapatrzona
Coś dostrzega
Ciągle zamyślona
Jej oczy zamglone
Przerażające
Łzą zaszklone
Wydaje się rozmarzona
Lub po prostu
Wśród nicości zagubiona...
autor
Felicita92
Dodano: 2007-10-17 16:21:04
Ten wiersz przeczytano 440 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
mądrze napisane.pozdrawiam:)
calkiem niezly wiersz i calkiem niezly poczatek,
powodzenia.
Bardzo ładny, wydaje mi się,że dobry wiersz. Taki
harmonijny, dobrze się go czyta, ma sens. Trzymam
kciuki za Twoją twórczość:)