Dama w zieleni
Ziemia rozmarzła, śniegi stopniały,
Nadeszła roku pora radosna.
Konie wyszły z zamkniętych stajen,
Jeździć znów będzie można.
Słychać wokół ptaków trele,
Fauna budzi się do życia.
Dookoła wzrasta ziele,
Nie wróci przez rok śnieżyca!
Słońce coraz wyżej wschodzi,
Szkielety drzew znikają w liściach
I młodych stworzeń masa przybywa.
Kochana wiosno! Damo w sukni
Utkanej z nici życia,
Zapowiedzą cię znowu łąki pełne kwiecia.
Komentarze (1)
Pomimo, że w naszej szerokości geograficznej wszystkie
pory roku mają swój urok, nie będąc zbytnio
uciążliwymi, to pragnienie wiosny jest zawsze aktualne
i uzasadnione.