Dar

Zamykam oczy i widzę blask
Ciepłe światło i ognie tęczowe
I wreszcie przyszedł na nas czas
W opuszkach palców czuć mrowie

Już biegną w jasnych falbanach tu
Już niosą nam skrzydła złociste
Ogniste konie w rydwanach stu
I oczy tak bardzo przejrzyste

Więc są i skrzydła i miecze i klucz
Do miejsca gdzie mrok nie zagości
To wszystko złożyli nam do stóp
I robią nam sprawdzian skłonności

I mówi jeden: weź od nas dar
Co bliski jest sercu twemu
Lecz jeden świetlisty damy ci czar
A reszte masz zdobyć samemu

Już się wyrywam i krzyczę: chce klucz!
Do miejsca gdzie noc już nie sięga!
A wtedy posiąde wiedzę by móc
Tak wiele jak wasza potęga!

A ty tylko szepczesz: Dajcie mi miłość
Wymiotę nam z drogi zły kurz
Nie muszę już teraz bać się o przyszłość
Bo będe mieć wszystkich was tuż

I dali nam dary przez nas wyproszone
Ja byłem na szczycie - Ty nie
Lecz spadłem kiedy sięgałem po koronę
A ty sie upierasz nieść mnie

autor

blekott

Dodano: 2006-10-15 20:41:54

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie