Dar dla jesiennej dziewczyny
Kwiaciarence nie daje się kwiatów,
muzie swej – poematów
i serca, kiedy nie kocha kobieta.
Więc cóż dać może poeta
tobie, dziewczyno jesienna
w barw swych pejzażach tak zmienna?
Dam filiżankę kawy,
a nad nią nieważne sprawy
cichutko wyszeptane
i słowa nie powiedziane,
zaklęte we wnętrzu salki
„błękitnej parasolki”.
autor
łosiek
Dodano: 2005-01-08 00:13:06
Ten wiersz przeczytano 488 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.