Dar Niepamięci
z domieszką metafory -dla Klaudii.
czy pamiętasz te gwiazdy, mój Miły
które w blasku Księżyca tańczyły?
czy pamiętasz ich drgania na niebie?
to wspomnienie ode mnie -dla Ciebie.
czy pamiętasz te kwiaty, mój Miły
co od rosy poranka tak lśniły
i zerkały -jak w lustra- w kałuże?
to wspomnienie zatrzymaj na dłużej.
czy pamiętasz te chwile, mój Miły
które życie nasze zmieniły?
te spacery, marzenia i plany...?
nie pamiętasz już tego, Kochany....
ot, tak.
autor
Dusza Niespokojna
Dodano: 2007-01-26 20:48:47
Ten wiersz przeczytano 1056 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.