dar stokrotki
w płatkach stokrotki
dojść można donikąd nie po swoich
śladach
i słowa jak echo codziennie powtarzać
wystroić się w suknię z niedeszczowej
kropli
zadziwiać jak motyl
i nie mieć odwagi, by uśmiech rozchmurzyć
i sny też nie swoje rozsypać wśród ludzi
malować obrazy na szaro-niebiesko
obudzić poetką
i lękać być ptakiem, co dziobie po szybie
niełatwym przypadkiem pod białym kamykiem
a dzisiaj
a dzisiaj darujesz stokrotkę
że jesteś tym, który śni o mnie
/Ewa Szewczyk/
autor
Niezapominajka
Dodano: 2012-04-10 19:47:23
Ten wiersz przeczytano 615 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ewo milo jest czytać twoje wiersze - jest w nich
lekkość, ciepło i sugestywne metafory
Miły, delikatny, przepiękny wiersz ++++
po prostu cud, miód i orzeszki :))
Pozdrawiam .
ładnie poprowadzona myśl, do pełnego delikatności, ale
bardzo wymownego zakończenia
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
"i lękać być ptakiem, co dziobie po szybie " cały
wiersz jest genialny! :)