Dążenia do ideału
Powiedz czego pragniesz
w życiowej pogoni.
Połóż garstkę dążenia
na otwartej dłoni.
I zaciśnij pięści
choć łza błyszczy w oku.
Gdy się zjawi szczęście
to dotrzymaj kroku.
Nie warto się dręczyć
ukrywać marzenia.
Krople optymizmu
dostarczą natchnienia.
Nie pohybel smutki
wykrzyknij z radością.
Wyrzuć jady z serca
ulży ci z pewnością.
Komentarze (10)
Wiersz pełen optymizmu i radości, daje do myślenia.
Jakże nie pragnąć.....
Szczęścia, co Tobą pięknieje....
Do siebie je garnąć.....
Zanim dzień mgły rozwieje....
A słońce niebo....
Nocy marzeniem roztańczy....
Owinąć Cię w biały welon...
By i w chwili ostatniej móc Ciebie zobaczyć
tak.....czasami trzeba optymistycznym okiem spojrzeć
na świat ,wtedy napewno jest łatwiej....
To trudne - ze łzami w oczach iśc do przodu, ale to
konieczne, by całkiem nie przepaść. Świetny wiersz i
optymismu ogromna dawka.
bardzo piekny i ladnie napisany wiersz przepelniony
optymizmem i radoscia zmusza do zastanowienia i
refleksi
Tak, wszystko to trzeba zrobic. Tylko czasem po prostu
nie jest sie jeszcze na to gotowym... Mimo to lubie
takie wiersze. Optymizmu i wiary w siebie nigdy za
wiele.
Z iskierką humoru i ironii o naszym życiu. ładna
symetryczna forma, troszkę metafor i puenta. Słowem -
z przyjemnością się czyta ten dobry wiersz :)
Wiersz optymistyczny " na pohybel smutkom" Napełniasz
czytelnika wielką radością!
dążenie do jego osiągniecie bywa wielokrotnie
złudne...realistycznie napisany wiersz sprowadza na
ziemie...
Wiersz pełen słońca i optymizmu.Aż tryska z jego
treści radość,ekspresja młodości.Dodaje czytelnikowi
skrzydeł -ach chciałoby się polecieć pod chmury.Piękny
wiersz