De facto
stłumiony ogień
wypalił się rutyną
nie ma dźwięku
cisza i ból
powój zagłusza
resztki miłości
trudno zobaczyć
radość w sercu
uczucie więdnie
jak kwiat samotny
gaśnie marzenie
a usta milczą
autor
Iris&
Dodano: 2019-04-04 17:08:35
Ten wiersz przeczytano 1627 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Niezwykle wymowna refleksja nad gasnącą miłością...
pozdrawiam ciepło :)
De facto Miłość wszystko ogarnia :)
tak niewiele słów,a tak silny przekaz
Duży smutek po przemijaniu :-))
Smutkiem powiało z tego uroczego wiersza Pozdrawiam
serdecznie Mariolo
niestety tak bywa miłość nie pielęgnowana usycha jak
kwiat bez wody ...
pozdrawiam:-)
niestety bez podlewania nic nie urośnie...i w ogródku
i w życiu...pozdrawiam
Witam niedzielnie wszystkich Bejowiczów!
Z uśmiechem porannym dziękuje za poczytanie i
komentowanie,życzę miłego słonecznego dnia:)
A dusza śpiewa Marioluś i tak trzymaj,uściski kochana
:)
Przemawiający wiers i dobrze skomponowany w
dwuwersetowe odcinki. Tytuł - bardzo dobrze podkresla,
ze miłość często gasnie przz zwykłą niedbałość- drogą
faktow dokonanych.
Pozrawiam Mariolko serdecznie:)
Miłość jest jak
kwiat,
gdy o nią nie dbasz
zwiędnie.
Pozdrawiam.
Słońce wzeszło mocno w górę świat się mieni
w stu kolorach nam rozjaśnia cały świat
lecz miłości słońce nie odmieni
nie o żyje kiedy zwiędnie miłość ta
Dobry wiersz .
Pozdrawiam serdecznie
smutny, ale świetny :) pozdrawiam :)
Czasem tak bywa że miłość przygasa,czas na
przemyślenia...Pozdrawiam Mariolko.
gdy w grę wchodzi rutyna miłość powoli blednie i z
czasem gaśnie
smutny wiersz ale ciekawy
serdecznie pozdrawiam :)