dead man walking

Po 25 latach samotności w celi śmierci
Skazaniec w końcu podniósł głowę słysząc:Twoja kolej...
I słysząc to uśmiechnął się do siebie. Niemożliwe?
Ależ tak nareszcie koniec lęku

Lecz chcąc jeszcze na moment ukazać świat
Zesłano mu kogoś, kto rozświetlił ciemność
I wykopał z nory małymi stopami

I nagle więzień przestał pragnąć śmierci
I nagle zapragnął żyć pełnią życia

Ale ten blask trwał tylko chwilę
Bo światło miało swoje obowiązki
I swoje życie już ułożone
A więzień? Po raz pierwszy od ćwierćwiecza
Słysząc te okrutne słowa: twoja kolej
Nie uśmiechnął się do siebie myśląc: koniec lęku
Tylko wrzeszcząc w ciszy, poczuł sól na twarzy...

dla ororko

autor

slb

Dodano: 2005-06-12 16:36:55

Ten wiersz przeczytano 367 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie