Dębie mój
Jesteś mą siłą i ukojeniem
daj mi odpoczynek w Twym cieniu
jestem urodziwym cisem
wędrującym w smutku
samotnie wyglądającym słońca
wzdycham do księżyca
albo śnię o tobie
gwiazdy dodają mi otuchy
obiecują spełnienia marzeń
tymczasem życie strumieniem odpływa
autor
Xenia1
Dodano: 2017-12-14 08:34:41
Ten wiersz przeczytano 809 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Witaj GrażynkoB dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo tęsknisz Xeniu, też znam ten ból nie do
opisania. Pozdrawiam.
Tańcząca z wiatrem dziękuję za miły komentarz.
Pozdrawiam serdecznie.
Andrew WRC dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie.
Grażynko Sieklucka dziękuję za pamięć i życzenia.
Pozdrawiam serdecznie.
Ładnie metaforycznie i z tęsknotą,
oby te pragnienia się spełniły Xeniu.
Serdeczności przesyłam:)
ładnie, melancholijnie o przemijaniu+:) pozdrawiam
serdecznie
Kseniu, zawsze myśl, że w życiu są też cuda. I tego
cudu Ci życzę.
Pozdrawiam bardzo serdecznie.
Karl - dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
lipa nazwana dębem, też by się zarumieniła.
Pozdrawiam serdecznie
Dziadku Norbercie dziękuję za obszerny sympatyczny
komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
GabiC dziękuję za odwiedzy. Pozdrawiam serdecznie.
Re. Pozdrawiam serdecznie.
Stumpy dziękuję za komentarz.
Niby smutny, niby melancholijny a bardzo, bardzo fajny
wiersz.
Życie pomału jednym wolniej, innym
szybciej odpływa. Ważne żebyś Ty
była nadal cierpliwa. Uśmiechała
do świata i ludzi. A dobry Bóg
z pomocą ku Tobie się zwróci.
Pozdrawiam. Miłego dnia ;)))