Debowa alejka

W debowej alejce ostatnia rozmowe odbylismy,
wczesniej na koncercie za rece sie trzymalismy.
Idac, zbieralismy czerwone liscie klonu-
nie spieszylo nam sie wcale do domu.
Na marcepan sie umawialismy,
w gory razem isc chcielismy.
Raz nawet porwac sie dales,
i na Perle Zachodu piekne gwiazdy pokazywales.

Czulam wtedy wiez naszych dusz.
Dzis sprawiles, ze nie ma tego juz.
Jednym gestem, jednym spojrzeniem
pokazales mi, ze nic juz nie wiem.

Ucichly nasze zywe rozmowy,
Mysli przestaly naplywac do mej glowy.
Nastala bolesna cisza z Twojej strony.
Znajomosc ta krotko trwala
Lecz intensywnie sie rozwijala.
chcialabym abys mnie jak na pierwszej nocce zapamietal
I moze czasem sam z siebie sie odezwal.

Diabelski usmiech niech pozostanie,
Dziekuje Tobie za kazde nasze spotkanie.

autor

mała rybka89

Napisany: 2010-09-17 Dodano: 2011-05-19 11:54:06

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie