Dębowa Etiuda
( godz. 22.38 – 9.07 )
deszcz cyklicznie stuka w szyby
jakby chciał przekazać wiadomość
tylko serce zna jej treść
choć usta zamknięte szepczą
a utęsknione oczy wypatrują
krople na szklanej połaci
tańczą swój wodny taniec
spływając szerokim strumieniem
pośród oklasków mokrych liści
podlewając w ogródku kwiaty
przy oknie stoi postać
patrzy gdzieś w dal
tylko ona zna kierunek
o czym teraz myśli
także wielka niewiadoma
tylko ona zna owe tajemnice
deszcz wystukuje serca rytm
postaci stojącej za firanką
22.08 – 23.08.2016.
Komentarze (51)
Masz dwie o wiele lat odległe m czyli sprzeczne daty
napisania wiersza. W czym rzecz? Wiersz jest
oczywiście niezwykły, pozdrawiam.
Deszcze też pragną mieć swoje pięć minut.
Romantyczna poetycka etiuda.
Zwróć proszę uwagę na słowo
"przekazał," gdzie zamiast
ć wskoczyło ł.
Udanego dnia:}
Melancholijnie ten deszcz o szyby stuka w Twoim
tekście, Karolu.
Samych pogodnych myśli zaplątanych w firanke!
Pozdrawiam :)
Samotność w tak deszczowe dni jest uciążliwa. Bardzo
piękne są twoje wiersze, niosą ze sobą tak dużo
czułości. Pozdrawiam serdecznie:-)
Rytm deszczu i rytm serca razem w czasie splecione...
smutna a jak prawdziwe i te tyśli znane tylko
myślącemu...pozdrawiam serdecznie, miłego bejowania