DEFINICJA...
wszystkim tym, którzy z romantyków sie śmieją...
Aby być poetą
trzeba z ptakami rozprawiać
na szafocie życia
swój los za miłość zastawiać
płakać i szaleć z rozpaczy
litości wypatrywać
pośród żarłaczy
tęsknić
za jednym słońca promykiem
i przed szczęściem uciekać
truchcikiem...
Trzeba kochać
a nie być kochanym
trzeba dawać
i nie zostać docenianym
z gwiazdami
długie spory toczyć
pomiędzy dusze przejrzyste
z lekkością mgły wkroczyć...
Pośród piasku
rozległej plaży
to jedno ziarenko poszukiwać
znaleźć wśród milionów
i sercem je opisywać...
autor
dana1959
Dodano: 2008-05-31 19:00:16
Ten wiersz przeczytano 1003 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Piękny. zaniemówiłam. Ze wszystkim co napisałaś
zgadzam się.
Z romantyków się śmieją z dwóch powodów - żeby
podnieść samoocenę i z zawiści. "znaleźć wśród
milionów
i sercem je opisywać" godne zakończenie.
Bardzo ciekawy- moze nie do konca sklaniam sie co do
przekazu ale wiersz jest ladnie, zgrabnie napisany.
Plusik:)