Demon...

Głucha cisza opętała pokój...
Nie mógł myśleć,
Nie czuł bólu.

Został sam choć od zawsze był,
A kiedy chciał przytulić się do kogoś
wszyscy zasypiali....

Nie dawano mu nadziei,
Myślał leżąc odkryty,
Już jeden po trzeciej nocą...

I nagle....
Wszędzie bolesny krzyk!
Każdy ruch uwolnienia był zabroniony!

Złapał za róg łóżka i upadł..
Upadł na podłogę bez dywanu.
Już się bał...

Same łzy...
Chwila spokoju i znów.. - trzask!!
Paznokcie obdarte od rys po ziemii.

Tłumy krzyków w jednej chwili,
kraty przed oczami choć to tylko ściana...
To tak strasznie..

boli...
Chwila zapomnienia,
bezmyślność...

Nie było obok nikogo kto chociaż mógłby na to patrzeć..
Współczuć..
Z ust kreseczka krwi boczkiem się ulewa,

Nawet jej nie otarł.
Trach!
Opadł na ziemię bez ruchu..

Jeszcze jeden ruch palcem,
Ostatni ruch...
...A demon był już w piekle...

autor

Metztli

Napisany: 2006-11-18 Dodano: 2006-11-30 16:27:25

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie