Denny Wiersz

Blask znowu świeci mi w moje okno
niczym szyderstwo czarnoksiężnika.
Wszystkie marzenia na sznurze mokną
a znów nadzieja nikła zanika.

Jestem zbyt dziwny i nie potrafię
tanio, kłamliwie i pospolicie
wniknąć w plebejską nad nami mafię
zaćwierkać słonku, że jest w zenicie.

Drzewa za szybą palec środkowy
albo i miecz, którego nie wzniosę.
Nie mam sił do kolejnej odnowy
chyba zagryzę jaskółkę - wiosnę.

Co mógłbym jeszcze dzisiaj uczynić
aby na wczoraj miłość odnaleźć.
Nie da się przecież myśli rozkminić
ani wydobyć ze mnie nic z zalet.

Każda mi gwiazda pluje w twarz blaskiem.
Wiatr znów mi śpiewa o mnie kabaret.
Żaden mi płomień nie jest oklaskiem
w rzece utonął pucharów walet.

Nie ma kobiety, co we mnie wierzy.
Nie ma miłości bez interesu.
Tylko twarz czasu się do mnie szczerzy
gdy śmieci wnoszę do internetu.

autor

Wiwern

Napisany: 2014-12-09 Dodano: 2014-12-09 11:48:35

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie