Deptak
dzień gaśnie
w powietrzu unosi się
ciepły oddech morza
rozfalowany tłum jak szumiąca rzeka
pełna kolorowych żagli
płynie w stronę zachodu
tam gdzie niebo i woda
błękitem złączeni
czarują zgromadzonych na molo ludzi
słońce w dojrzałych
barwach sierpnia
rozlewa złoto
na plac i ławki
gdzie siedzą zakochani
czekają na wieczorny spektakl
obok samotny smutny grajek
w jego ręku stara gitara
trąca delikatnie struny
popłynęła pełna tęsknoty melodia
może swym śpiewem czyjeś serce wzruszy
obok pusty futerał...niezauważony
Komentarze (49)
takie to złote czasy, wystarczy gitara i kapelusz...
no... może też trochę umiejętności w graniu
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję wszystkim - mieszkam nad morzem w
Międzyzdrojach takie obrazki często oglądam i
staram się je przybliżyć czytelnikom :-)
Marianno lubię Twoje wiersze, które są jak żywe
obrazki z nadmorskim krajobrazem w tle.
Pozdrawiam serdecznie :)
Świetny wiersz o przeżyciach nad morzem, o ile to
wspomnienie ;)
końcówka smutna...
zatrzymuje
...też płynę dziś z tą "szumiącą rzeką" na deptaku :)
Witaj.
Mnie wzruszył przedwieczorny obraz nad ukochanym
morzem. Wiersz oddaje blogosc chwili. Grajkowi nic nie
moge dac ale Poetce chociaż symboliczny punkcik.
Moc ciepłych serdeczności.
o jak dobrze przypomniec sobie to i owo czytając twoją
twórczość...pozdrawiam.
Coraz więcej takich grajków szczególnie we wakacje,
dlatego ludzie wolą nagrywać na telefon niż posłuchać
i wrzucić monetę...
Pozdrawiam wieczornie :)
@ mariat dziękuję ta wkradła się literówka której nie
widziałam mimo wielokrotnego czytania - pozdrawiam:-)
Ooo, nowość u Ciebie Marianno. W prozę weszłaś, tak mi
się wydaję i tak odbieram czytany tekst.
Owszem, ciekawie piszesz. Tylko tu mi się wydaje, że
zamiast "tak" powinno być "tam". Ale być może się
mylę.
"płynie w stronę zachodu
tak gdzie niebo i woda
błękitem złączeni"
--- moim zdaniem - gdzie płynie? - tam gdzie niebo i
woda...
Witaj,
takie czasy i obyczaje...
Pozdrawiam serdecznie i /+/ dodaję.
Smutny lecz piękny wiersz
Pozdrawiam
/obok pusty futerał...niezauważony / Smutno...a wiersz
jak zwykle bdobry;)
empatia, tylko i aż tyle trzeba... pozdrawiam