Deszcz

Z nieba na mą głowę lecą mokre strumienie
W dolinach pełnych kwiatów i wśród najwyższych gór
Życiodajnej wody ozdobny wiąże się sznur
Moje mokre włosy tworzą świetlisty wieniec

W każdej kropli inne bezbarwności odcienie
To łzy szczęścia aniołów płynące z oczu chmur
Najwspanialszy Boga ponad całą Ziemią twór
Ósmy święty dar przynoszący oczyszczenie

Podnieść głowę, poczuć ciepłe krople na twarzy
Zaśmiać się, zatańczyć i zapomnieć o świecie
Przez tą krótką chwilę zacząć na jawie marzyć

Nie pozwolę uciec temu szczęściu, bo przecież
Kolejny taki cud może już się nie zdarzyć
Kiedy znowu słońce z wodą warkocz zaplecie?

Pozdrawiam Adasia M....

autor

stack

Napisany: 2006-04-20 Dodano: 2006-04-20 22:09:14

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Sylabiczny Klimat Ciepły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie