Deszcz
Deszcz pada pięknie,
brzydko nie potrafi.
Krople pukają w dach.
Chcą, by je wpuścić do środka.
Nie proś deszczu o wsparcie.
Nie mogę ci go dać.
Boję się, że zalejesz książki,
zatrzesz litery w podręcznikach.
Przyszłe pokolenia
stracą możliwość pisania.
I kto wtedy wspomni o tobie.
autor
pani Mija
Dodano: 2010-08-31 18:25:53
Ten wiersz przeczytano 573 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.