deszczowe lato

Nie zapatrzyłem się, jak widzisz,
jakoś nie było szansy na to.
W spojrzeniu okna są bez szyby,
a w oczach trwa deszczowe lato.

Nieprawda, że ci jadłem z ręki,
że wychodziłem tuż nad ranem,
że drogie dałem ci sukienki
i...że klęczałem na kolanach.

Tak oto nadszedł smutny finał,
żałosny i nic nie wart teatr,
nikt mnie przed tobą nie powstrzymał,
ciebie od zawsze tutaj nie ma.

autor

return

Napisany: 2015-03-24 Dodano: 2015-03-25 04:40:49

Ten wiersz przeczytano 847 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie