W deszczu

(Strofa saficka)

Na drzewach dłonie, tak smutne i ciche,
bez szeptu liści i bez głosów ptaków,
spłukane deszczem, jak obrazy głuche
bez barwy kwiatów.

Czas strzępi słowa i gubi minuty,
deszcz łzami płynie, a na szybie oczy
z tęsknym odbiciem, przez rzęsy jak nuty
w nokturnie nocy...

Nie wyszeptałem i snem nie wyśniłem
wczorajszej twarzy, a oddech na oknie
tak dziwnie szary, jakby to ćma pyłem,
gdy śmiercią ginie.

Za szybą dusza, gdzieś pomiędzy deszczem,
między kroplami, obrazem rozlanym
w kałużach czarnych płynie dzisiaj wierszem
już zapisanym...

autor

Green_Green

Napisany: 2019-04-06 Dodano: 2019-05-02 00:21:09

Ten wiersz przeczytano 1723 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie