o deszczu…którego nie było

zagrzmiało
jak miła muzyka dla ucha
powiało
to prawie ekstaza dla ducha
och deszczu
me ciało przeszywają dreszcze
och deszczu
ja w myśli namiętnie cię pieszczę
gdy mokrym dotykiem
pobudzasz me zmysły
ja budzę się z krzykiem
gdzie jesteś
nie pada
wszystkie czary prysły

zaczęło grzmieć, powiał wiatr a deszczu nie było zostały tylko pragnienia…a ja łaknę dżdżu jak kania, dlatego nawet kropla wody z nieba wzbudza dzikie namiętności.. kochajcie się w deszczu!

autor

apolonia

Napisany: 2006-07-24 Dodano: 2006-07-25 14:36:38

Ten wiersz przeczytano 1272 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie