Z DIABŁEM W ZALOTY 

Poczuła wielką chęć do  życia
narodziła się w niej mała diablica 
odczuła w sobie dwa duszki 
jeden grzeczny drugi  ma różki

biedny poeta trudzi się pisaniem 
zna swoje marzenia  bez niej 
nie pozna nawet  skrawka nieba 
chodzi świruje widłami  zamiata

znowu przysiadł na  artysty  ramieniu  
jednak grzech go pociąga lubi podglądać
diablica złośnica ma piękne lica  
szybko rozkochała bez łyku wina

on  dał się omamić oczy zamknął
zapomina o przeszłości widzi piękno ciała
pośród ciszy w oceanie myśli
może znowu mu się przyśni 

życie diabełka jest trudne nawet i nudne
wsparty na dłoniach  zatopił wzrok ze złości 
jak tu żyć  nawet bez diabelskiej miłości...
nie strasz nie kuś zabierz moje sny!

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2014-09-13 Dodano: 2014-09-13 00:19:14

Ten wiersz przeczytano 4368 razy

Oddanych głosów: 54

Rodzaj Bez rymów Klimat Radosny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie