diagnoza
cisza spadła niespodziewanie
miażdżąc po kolei
jej wspomnienia
teraz żyje w rozbitym wazonie
ciała z którego wycieka
ostatni śpiew miłości
ona już prawie nie pamięta
uśmiechu - w grymasie ust
umiera dla siebie czy dla świata
walczy z pustką w głowie
gasnącym gestem czułości
a w jej sercu bezsens
zapuszcza głęboko korzenie
rośnie jak tumor w nieświadomej
części jej umysłu
i zagłusza kiełki kolejnej wiosny
zatrzymując pory roku
przestają się rodzić
motyle i anioły
bo jej ciało zaciska
złoty drut bezpamięci
skrwawione strzępki życia
giną w bezrozumnym mamrotaniu.
spokojnie - normalna kolej rzeczy
to tylko zespół otępienny
mówi lekarz
Komentarze (32)
PabloX
Dziękuję za osobiste odniesienie się do treści i
opinię.
Pozdrawiam serdecznie
Trauma, deprecha, ból... W sumie dla mnie normalka.
Bardzo poruszające wersy i dobry przekaz.
Pozdrawiam
Paweł
Zofia255
Dziękuję za miłe odwiedziny i komentarz. O pracy mózgu
wiem o wiele mniej, a jest to bardzo interesujący
temat.
Pozdrawiam serdecznie
Funkcjonowanie po utracie pamięci jest podobne. Bardzo
emocjonalny, refleksyjny, zatrzymuje.
ILL. Beano. Wolnyduch. Pan Bodek. Wujek Józek
Pięknie dziękuję za przeczytanie.
Pozdrawiam ciepło i życzę przyjemnej niedzieli:)
Porusza.
Do glebi poruszajace wersy.
Miazdzaca diagnoza...
Mistrzowski przekaz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Poruszający wiersz, jak dla mnie to stan traumy i
głębokiej depresji.
Serdeczności ślę i życzę również dużo zdrowia, oraz
miłych chwil wraz z budzącą się wiosną :)
poruszające do głebi,
serdecznosci zostawiam.
Przejmujący wiersz
Wszyskich, którzy zechcieli odwiedzić i poczytać
pozdrawiam ciepło, życząc zdrowia i wielu mile
spędzonych dni:)
Usłyszeć taką diagnoze to cios w samo serce i trudno
bywa się z tym pogodzić
miłego dnia:)
Słowa wiersza poruszają ...
Poruszające bardzo wersy, skłaniają czytelnika do
głębokich przemyśleń, pozdrawiam ciepło, miłego
weekendu.
Stan, który wszystko zmienia...
Poruszające wersy!
Pozdrawiam :)