Dialog
„Czemu płaczesz,
dziewczyno?”
- chłopak pyta uroczej.
„Ktoś bliski mnie zranił”
- wypłakuje oczy.
„Zostaw go, zapomnij,
choć ze mną, piękna damo”
„Nie mogę, ja się boję
z Tobą nie będzie tak samo”
„Nie będzie, bo Cię pokocham,
zadbam, uszanuję…
Intencje moje są szczere,
ja Cię nie oszukuję."
Dziewczę po chwili namysłu
dopiero się odzywa:
„Boję się Twojej miłości.
Jest taka… prawdziwa…”
autor
fidelity
Dodano: 2009-01-25 16:17:47
Ten wiersz przeczytano 7911 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Ślicznie ;)
Podsumowanie po prostu cudowne!!!
Aż chce się powiedzieć :"Nie bój się, mała"
Piękny, wyrażony w formie dialogu wiersz.Bardzo mi się
podoba.
Strach przed prawdziwą miłością - i tak bywa
Ciekawy wiersz,dobrze się czyta.
Podoba mi się bardzo ten wiersz:-)
I co dalej... ?
"„Boję się Twojej miłości.
Jest taka… prawdziwa…” " podoba mi
sie... niestety boimy sie milosci tymbardziej gdy
wydaje sie byc taka prawdziwa
pięknie napisane moje klimaty :)
Urzekająco uchwyciłas strach przed odrzuceniem i
cierpieniem dosięgnionym... brawo!
tak szczere uczucie dzisiaj powoduje u drugich złego
przeczucie chociaż odkrywamy siebie coraz więcej
niedowierzenia w nas bo taki życia czas:)))poz.
Piękny dialog :)
Często boimy się kochać...Pozdrawiam