Dialog nad pustym grobem w...
zwiędły tulipany jak ona
przedwcześnie
nie szukaj jej w zimnym marmurze
mogiła to tylko echo przeszłości
(autor: Andrzej Iwanowicz )
ale my żyjący niczym ślepcy
łakniemy namacalnego
choćby to były ryty z imieniem
i datą śmierci na nagrobku
oblekamy w ciało przezroczystość duszy
(autor: karioka83- Marzena Dudek-Iwanowicz)
Wspólny wiersz powstały 28 III 16 r. w Wielkanoc nad grobem tragicznie zmarłej przyjaciółki, Danusi Kempińskiej
Komentarze (8)
"oblekamy w ciało przezroczystość duszy"
Nie jest nam dane zrozumieć pojęcia duszy. Wierzymy,
że ona w nas istnieje, a może my w niej.
Dusza nieśmiertelna - może i przezroczysta... któż to
wie?
Wierzymy, że Jej dusza jest u Boga.
Warto było przeczytać ten wiersz, napisany w duecie.
Pozdrawiam.
Dziękuję wszystkim za przystanięcie i pozostawienie
śladu w postaci komentarzy.
wzruszający. bardzo
takie odejścia bolą. swoimi wierszami złożyliście hołd
zmarłej.
Smutny, wzruszający wiersz. Dobranoc. Pozdrawiam
serdecznie:))
Bardzo wymowny wiersz. Wieczny odpoczynek ...
Mbsz - dobra druga część, choć czytam sobie trochę
inaczej.
Odejścia zawsze zmuszają nas do refleksji,pustka
boli... Pozdrawiam.